Tanio.

13:32:00 Posted In Edit This 14 Comments »






Os pongo unas fotillos del perrito que adopté la semana pasada en la perrera, es muy bueno, hemos tenido suerte dado que ya tiene 3 años y ha sido una adopción un tanto arriesgada porque no sabemos nada de su vida pasada, pero muy bien, ha resultado ser una amor, un tanto asustadizo, pero bueno....Ahora mi principal misión es que no se mee en casa, uf! va a resultar difícil. En fin le hemos cortado el pelo y lo hemos bañado para quitarle ese olor a perrera que tiene y que es muy desagradable; mientras tanto seguimos a la búsqueda de una casa con jardín para el, deseadnos suerte....






P.D: Se aceptan ideas de cómo hacer para que no se mee en casa.....

14 lunáticos dicen:

Mar dijo...

Tiene una cara preciosaaaaaaaaaaaa!!!

Una de las formas de que se acostumbre a esperar su hora de sali para hacer sus necesidades es premiarle, que vea que si espera a salir tendra recompensa.

Besitosssssssssssss

Thiago dijo...

Tanio? jaja me gusta. Pero cari, qué dices? que ahora os vais a cambiar de casa para poder tener el perro, o que lo vais a "traspasar" que eso no me quedó claro, jaja

Bezos

Lúa dijo...

no Thiago, ya estabamos buscando una casa con terreno, pero ahora al tener el perro nos urge más, jejejejejeje, bicos.

Carlos Sousa dijo...

Pois que teñades sorte e topedes rápido esa casa, que un can sempre estará millor nela.

Miña avoa, cando tíñamos un can na casa, para acostumalo a non mexar dentro, o que facía era rastregarlle o fuciño polo mexado. Soa un pouco cruel, pero en dúas ou tres veces lográbao. Supoño que haberá outras tácticas, pero aquela funcionaba.

Anónimo dijo...

Para que no mee, paciencia y dedicación.Qué curioso, mi post de mañana va de perros........

Carlos Sousa dijo...

Podías aproveitar e mandarlle unhas fotos de Tanio a Hadex, para o seu blog O cubil do lobo.

Por outra banda, deixenche un agasallo no meu blog, se queres ven buscalo.

Un bico

/ dijo...

Divino el perro! Vas a tener suerte, seguramente.

Gracias por el comentario que me dejaste.

BESOTES HERMOSA!

Didac Valmon dijo...

me gusta el perro, me gusta el nombre, qué ganas de tener mi propia casa para teneer mi perro sin que mis padres me miren mal!

JESUS y ENCARNA dijo...

yo pensé que te lo quedabas!!! es una preciosidad!!!
Petonets
Encarna

JESUS y ENCARNA dijo...

aghhhhhhhhhh!!! que te compras una casa!!! es que no me entero de nada...
Muaks
Encarna

LM dijo...

que lindooooo!!! meus pais colheram tres da perreira e som uma dozura de cans. agradecem tanto tanto o carinho!
os cans nom costumam mexar onde bebem assim que uma soluzom e colher botelhas de plástico, corta-las pela metade e deixa-las com auga nas esquinas onde costume mexar. a ver se te serve...
olha, no cubil do lobo há uma parte onde podes enviar fotos da mascota. anímate!
beijos

(http://entradacubil.blogspot.com/)

CUBILDOLOBO dijo...

Ya he colgado en el blog del Cubil do Lobo a Tanio. A los perros con un poco de paciencia los educas enseguida. NUNCA limpies delante de él, porque creerá que llama tu atención. Y a ser posible ríñele al momento (si le riñes más tarde no sabe por qué es...)

UN BESAZO!!! Y gracias por las fotos, guapa!!

anapedraza dijo...

¡Hola Lua!

¡Es muy guapo! ¡Y tú tienes un gran corazón!

Para que no se mee en casa lo que tienes que hacer es empapar unos periódicos con su pis y restregar algún sítio de la calle. No le pegues, regáñale sin gritarle para que vea que eso no está bien.

Cuando lo haga bien le premias, una caricia y una sonrisa es bastante, sobre todo en los animalitos abandonados. Son los más agradecidos.

¡Un besazo gordo!

MIGUEL

Una dijo...

Es precioso,el nuestro cumplirá en Agosto 6 años,nos costó mucho educarlo pero por ignorancia nuestra,hay en Cuatro un programa dedicado a educar a perros y hemos aprendido mucho.
Lo que te recomienda anapedraza es lo que hicimos nosotros,empapar el papel con su pis y acercárselo a su hocico y con voz firme le dices que allí no,o le señalas el lugar dónde debe de hacerlo,también es bueno acostumbrarlo a sacarlo para que lo haga a horas fijas del día y él aprenderá que ha de aguantarse hasta que le saquen,lo irá asociando poco a poco.
No siempre lo hacen por necesidad fisiológica sino también para marcar su territorio ante una visita,tienen mucha personalidad,poco a poco le irás conociendo y cogiéndole el tranquillo.
Besos