...de pequeña, me pasaba leyendo horas y horas, aún sin comprender el trasfondo que sus viñetas tenían...; fué uno de mis tebeos favoritos, y ahora, pasados los años, cuanto más lo leo, más me gusta...hehehe
Yo creo que precisamente lo bueno de Mafalda es que tanto grandes como pequeños pueden leerlo y unos absorven un contenido y otros otro..y el guión funciona igual , eso es muy difícil.
Pois aos que vos gusta Mafalda creo que debedes saber que o personaxe de Manolito, con todas as súas connotacións, é a caricatura dun "gallego" en Arxentina: Fillo de almaceneros, de apelido galego, avaro, bruto, parvo... A min antes tamén me gustaba Mafalda, cando non captaba aínda todos os matices, pero aos galegos de alá fíxolles abondo mal, porque o seu éxito axudou a estender a idea de que o galego era un pailán analfabeto que só pensaba nos cartos. Síntoo pero fai tempo que xa non me gusta Mafalda.
7 lunáticos dicen:
Si a mi Mafalda me encanta. Cuando era pequeño mi madre me los daba y yo solo le miraba los dibujos, pero era divertido.
Un Saludo
oes, como se deixa un comentario no teu blogue????????? perdoa a miña ignorancia, hehehehe
vive la resistance...
Yo creo que precisamente lo bueno de Mafalda es que tanto grandes como pequeños pueden leerlo y unos absorven un contenido y otros otro..y el guión funciona igual , eso es muy difícil.
O tempo non pasa por ela.
Pois aos que vos gusta Mafalda creo que debedes saber que o personaxe de Manolito, con todas as súas connotacións, é a caricatura dun "gallego" en Arxentina: Fillo de almaceneros, de apelido galego, avaro, bruto, parvo...
A min antes tamén me gustaba Mafalda, cando non captaba aínda todos os matices, pero aos galegos de alá fíxolles abondo mal, porque o seu éxito axudou a estender a idea de que o galego era un pailán analfabeto que só pensaba nos cartos. Síntoo pero fai tempo que xa non me gusta Mafalda.
O bo de Mafalda e poder volver a lela e recordala o malo e que nunca vas ver o mesmo que vias cando eras un cativo.
Publicar un comentario